فرزند سردار شهید مدافع حرم «رضا فرزانه» گفت: شهدا رفتند تا با خون خود جمهوری اسلامی را بیمه كنند بنابراین خطاب به مسئولان میگویم كه رضایت شهدا در گرو عمل كردن به فرامین آقاست؛ اگر مسئولان بخواهند شرمنده شهدا نشوند، باید به مردم خدمت كنند.
محمدحسین فرزانه، فرزند سردار شهید مدافع حرم حاج رضا فرزانه فرمانده سابق لشكر 27 محمد رسولالله (ص) و شهید مدافع حرم در گفتوگو با ویژهبرنامه «فرمانده» رادیو مقاومت اظهار كرد: پدر از جانبازان دفاع مقدس بودند كه سه بار هم طی سالهای 1362، 1365 و 1367 در دوران جنگ تحمیلی از ناحیه ریه، چشم و بعد هم بهصورت شیمیایی جانباز شده بودند. ایشان از دوستان نزدیك سردار شهید حاج حسین همدانی بودند كه بعد از بازنشستگی در سپاه، بهعنوان فرمانده قرارگاه مشترك راهیان نور و معاون بازرسی این ستاد منصوب شدند.
وی افزود: به یاد دارم كه پدر علاقه زیادی به حضور در جبهههای دفاع از سوریه داشتند. البته اینطور هم نبود كه ما گمان كنیم كه حضور بابا در دوران دفاع مقدس به معنی ادای دین خانواده ما به انقلاب باشد. حقیقت هم این است كه این انقلاب ادامه دارد و اگر پدر ما در دوران دفاع مقدس به جبههها رفته بود، دلیل نمیشد كه خانواده ما دین خود را به انقلاب ادا كرده باشد. شهید سه فرزند پسر دارد كه از گذشته تا به امروز هم هركدام در میدان رزم و جهاد، شوق سبقت بر دیگری را دارند. با این حال، اگرچه هویت واقعی پدرمان همیشه برایمان مظهر افتخار بود اما تأكید مستقیم حاجآقا این بود كه هیچكدام از ما حق نداریم در جمع دوستان و محیط تحصیل و كارمان، خود را منتسب به پدر بدانیم و تفاخر كنیم كه بابای ما فرمانده لشكر هستند.
فرزند سردار شهید مدافع حرم حاج رضا فرزانه با اشاره به آخرین دیدار با پدر پیش از عزیمت به جبهههای دفاع از حرم خاطرنشان كرد: آخرین دیدار ما 10 دی 1394 بود كه حاجآقا با من تماس گرفتند و به من گفتند كه من دارم به خانه میآیم، تو گذرنامهام را بیاور دم در كه آن را بگیرم. گذرنامه را كه برای بابا بردم، آنجا دیدم كه ایشان با ماشین سپاه آمدند و همانجا بود كه فهمیدم این سفر زیارتی نیست و حاجآقا بهقصد جنگ میروند.
وی ادامه داد: در شب وداع هم عموها و شوهرعمهها كه خود را به بابا رسانده بودند تا با ایشان صحبت كنند، بعدها برایمان تعریف كردند كه حاجآقا را تابهحال آنطور ندیده بودند و گویا بابا خیلی سرحال و شاداب بوده است. اعزام همان روز صورت گرفت و سرانجام بعد از چهل روز در ساعت 8 صبح 22 بهمن سال 1394 در منطقه هوبر به شهادت رسیدند و پیكرشان به دست تروریستهای جبهه النصره افتاد. آنها طلب وجه كردند تا پیكر را تحویل دهند اما حاجخانم راضی نشد به دشمن اسلام كمك مالی بشود برای همین ما گفتیم وجه را تأمین نمیكنیم لذا پیكر در منطقه ماند و شش سال بعد به كشور بازگشت.
محمدحسین فرزانه تأكید كرد: همه این شهدا برای اسلام رفتند اما با خون خود جمهوری اسلامی را بیمه كردند. شهدای جنگ تحمیلی، مدافعان حرم و شهدای مدافع امنیت، همه برای نظام جانفشانی كردند بنابراین خطاب به مسئولان میگویم كه رضایت شهدا در گرو عمل كردن به فرمانها حضرت آقاست و اگر مسئولان بخواهند شرمنده شهدا نشوند، باید به مردم خدمت كنند؛ همانطور كه زندگینامه شهید سلیمانی هم به ما نشان داد كه ایشان یك عارف بالله بود و همین عارف بالله در وصیتنامهاش تصریح میكند كه و الله مصداق عاقبتبهخیری، اطاعت از آیتالله خامنهای است.
انتهای پیام/