اندیشكده «بنیاد حقیقت خاورمیانه»، نشستی درباره تحولات ایران برگزار كرد و كارشناس سیا راهكارهایی برای ایجاد شكاف در جمهوری اسلامی و نحوه مقابله موثر با انقلاب اسلامی بیان كرد.
گزارش ویژه فارس: اندیشكده «بنیاد حقیقت خاورمیانه»، نشستی تخصصی درباره تحولات ایران با عنوان «آیا بالاخره شكستن درونی رژیم ایران شروع شده است» برگزار كرد كه به بررسی گزارههای مختلفی در مورد جمهوری اسلامی در دوره «پسامهسا» پرداخت.
مهمان این نشست «رائول مارك گرچت» كارشناس ارشد بنیاد دفاع از دموكراسیها و طراح اصلی و مشاور دولت آمریكا در دور جدید تحریم های اقتصادی ایران بود. وی كه در این اندیشكده بر مسائل ایران و حوزه اطلاعاتی متمركزاست قبلاً در اندیشكده اینترپرایز كار میكرد كه بازوی فكری اصلی برای جریان راست افراطی و نومحافظه كاران آمریكا است. وی پیش از اینترپرایز نیز در اندیشكده «قرن آمریكای جدید» فعالیت میكرد. وی پیش از ملحق شدن به اندیشكدههای آمریكا، به عنوان متخصص مسائل خاورمیانه در اداره كل عملیات سازمان اطلاعات مركزی آمریكا (سیا) كار میكرد.
بر اساس بعضی از شواهد رسانهای، این افسر سابق سیآیای بارها خواهان جنگ با ایران و ترور شخصیتهای برجسته جمهوری اسلامی شده است؛ از جمله ترور شهید سلیمانی كه پیشنهاد آن را صراحتاً در مجلس سنای كنگره آمریكا مطرح كرده بود.
گزارش مختصری از مباحث مطرح شده در این نشست در ادامه ارائه شده است.
«جوشیدن آرام»
گرچت معتقد است پس از آشوبهای 88 در ایران، جمهوری اسلامی در زمینه ارزیابی نقاط ضعف خود و ارزیابی مخالفانش، عملكرد نسبتاً خوبی داشته است. او اشاره میكند كه نظام ایران در برخورد با تظاهراتكنندگان این روزها تعلل داشته و با اینكه بخشی از اعتراضات را زنان همراهی كردند، با آنها برخورد خشنی نشده است.
گرچت با بزرگنمایی آشوبهای فعلی، فضای ایران را حالت «جوشیدن آرام» توصیف میكند و همراستا با القای رسانههای اپوزیسیون، شرایط فعلی را بازتولید زمان پیروزی انقلاب اسلامی می داند و تاكید دارد در زمان پیروزی خود انقلاب اسلامی نیز حدود یك سال طول كشید تا سیر رویدادها «داغ» شد.
راهبرد جدید: اعتراضات همزمان در كلانشهرها
گرچت یكی از موفقیت های اعتراضات فعلی را نداشتن رهبر میداند. او معتقد است این ویژگی از نقاط قوت این تظاهرات است و ایران نمیتواند رهبر جنبش را شناسایی یا در لایه های رهبری آن نفوذ كند. گرچت ویژگی دیگر این اعتراضات را كاریزمای جمعی آن میداند. به این شكل كه كاریزما بین همه زنان معترض پخش شده است. او یكی از راهبردهای موفق را برپایی اعتراضات بزرگ همزمان در چند كلانشهر ایران میداند و تشریح میكند كه در چنین شرایطی جمهوری اسلامی ناتوان از مقابله با آشوب خواهد بود. او تغییر در فرهنگ گروههای سنتی هوادار حاكمیت و تغییر ساكنین مناطق جنوب تهران را تغییرات مهم و اثرگذار میداند.
گزینه نظامی دیگر روی میز نیست
این كارشناس آمریكایی در مورد حمله نظامی به ایران میگوید: فكر میكنم خیلی بعید است كه اگر طرف ایرانی بیش از این در مسیر هستهای پیش برود، هیچگونه گزینه نظامی برای آمریكا (علیه ایران) وجود داشته باشد. حتی من درباره گزینه نظامی اسرائیل نیز تردید دارم. آنها (آمریكا و اسرائیل) گیج شدهاند (و نمی دانند) كه در این خصوص باید چه كاری انجام دهند. او در ادامه اظهاراتش انتقال سلاح سبك و پول را به ایران سخت و زمانبر میداند. تسهیل دسترسی به اینترنت به مردم ایران از اقداماتی است كه گرچت پیشنهاد میدهد. گرچت در پاسخ به سوالی در مورد عملیات مخفی سیا در ایران تاكید دارد كه رئیس جمهور آمریكا منابع مالی قابل توجهی در اختیار دارد كه بدون اجازه كنگره میتواند با همكاری دستگاههای امنیتی اقداماتی را انجام دهد.
مردان به میدان بیایند!
او القا میكند كه این اعتراضات همانند سرطانی است كه با سرعت كم گسترش مییابد اما تاكید دارد همراهی مردان سرعت گسترش سرطان را افزایش میدهد و مقابله را ناممكن میكند.
شبكه اسرائیل در داخل ایران
یكی از پیشنهادات مطرح شده در این نشست این بود كه اسرائیل باید از بزرگترین فرصت فراهم شده از زمان پیروزی انقلاب اسلامی برای تغییر رژیم در ایران استفاده كند؛ اسرائیل باید با شدت عمل اقدام كند و از قدرت خودش برای تضعیف شدید رژیم ایران و بازدارندگی قهری آن استفاده كند تا اگر خوش شانس باشد این رژیم سرنگون شود. گرچت معتقد است: اگر قرار باشد این كار انجام شود، باید كارهای دشواری انجام شود و نهادهای مختلف همراه شوند. ممكن است نیروهایی در این مسیر جانشان را از دست بدهند. درنتیجه، لازم است جمع بندی زیادی با لحاظ همه ملاحظات انجام شود. بی تردید، اسرائیل برای اقدام در خاك ایران، عملكردی به مراتب بهتر از آمریكا داشته است. اسرائیل اگر بتواند در داخل ایران برای خودش شبكهای بوجود بیاورد میتواند انجام كارهای سخت را به آنها واگذار كند. پس میبینیم كه این كارها شدنی و امكانپذیر است.
دولت در تبعید
گرچت در پاسخ به سوالی در مورد جایگزین جمهوری اسلامی میگوید: در خارج از ایران، «ساختاری در تبعید» برای این منظور وجود ندارد. بحثهایی بین برخی از چهرههای برجسته تبعیدی ایران در جریان است برای این كه بتوانند نوعی تشكیلات و سازمان برای خودشان ایجاد كنند برای این كه اقداماتشان را هماهنگ سازند و صدایشان را تقویت كنند. اما بیتردید، این تلاشها هنوز به شكلگیری یك دولت در تبعید منجر نشده است.
گرچت در مورد نقش اقلیتها در تغییر رژیم و واكنش دیگر بخشهای جامعه میگوید: معلوم نیست نقش آفرینی این اقلیتها با چه واكنشی از جانب دیگر اقشار جامعه همراه خواهد شد. اما به هرحال، این اقلیت دارای نوعی ساختار، سازماندهی و تشكیلات سلسله مراتبی هستند و در خارج از كشور رهبرانی دارند.
تزریق پول به مخالفان؛ جایگزین حمله نظامی
گرچت برای مقابله با ایران پیشنهاد میكند: آمریكا باید رویكردی شبیه دوران جنگ سرد را درباره جمهوری اسلامی حفظ كند. در واقع نوعی سیاست مهار.
آمریكا باید دیدگاه كنترل تسلیحات را كنار بگذارد. دیدگاه كنترل تسلیحات درباره جمهوری اسلامی، نتیجه معكوس دارد. باید بر فرصت آشكار متمركز شد كه عبارتست از شكاف آشكار و در حال بزرگ شدن كه میتواند به انقلابی علیه حكومت دینی تبدیل شود و چنین انقلابی، بیتردید به شدت در جهت منافع آمریكا قرار خواهد داشت. باید شبكه سازی كرد و به افراد حاضر در میدان، پول ارسال كرد. آسانترین كار همین ارسال پول است. حمایت از اتحادیههای كارگری ایران و اقداماتی از این قبیل دشوارتر است و زمان می برد. باید نگاه بلندمدت داشت و نباید تصور كرد كه در 12 ماه یا 24 ماه به موفقیت رسید. حداقل زمان لازم در بهترین حالت، پنج سال خواهد بود.