در كتاب «نیروی هوایی در عملیات فتحالمبین» كه به اهتمام مركز مطالعات، تحقیقات و تدوین آیین نامههای رزمی نهاجا به نگارش درآمده، بهطور خلاصه به نقش نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در این عملیات پرداخته شده است.
درباره كتاب نیروی هوایی در عملیات فتحالمبین:
در كتاب نیروی هوایی در عملیات فتحالمبین كه به اهتمام مركز مطالعات، تحقیقات و تدوین آیین نامههای رزمی نهاجا به نگارش درآمده، بهطور خلاصه به نقش نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در این عملیات پرداخته شده است.
در بخشی از كتاب نیروی هوایی در عملیات فتحالمبین میخوانیم:
عملیات فتحالمبین در راه بود و سرهنگ (سپهبد شهید) صیاد شیرازی قصد داشت استفاده بیشتری از نیروی هوایی ببرد. این بار به شیوه كاملاً كلاسیك باید سه هفته قبل از آغاز عملیات، نیروی هوایی كاملاً درگیر نبرد میشد. ترابری، عكسبرداری هوایی و پروازهای گشتی رزمی تنها بخشی از وظیفه نهاجا بود اما درخواست اصلی از خلبانان بمباران سنگین دشمن بود. در همین راستا دستور رزمی شبح 3 در هفتم اسفند 1360 نوشته شد. این دستور اگرچه تنها چند برگ داشت اما برای به حركت درآوردن امپراتوری نیروی هوایی كافی بود.
فعالیت آبی پوشان و سبزپوشان نهاجا در آن روزها در همه مناطق جنگی قابل مشاهده بود. ابتداییترین نیاز فرماندهان زمینی چند قطعه عكس باكیفیت از خطوط دشمن اعلام شد. كاری كه از دست یك «آر اف 4» ساخته بود؛ اما واقعاً حركت یك فانتوم شناسایی كار سادهای بود؟ سرهنگ صیاد شیرازی و افسران ارشد نیرو، بدون این عكسها نمیتوانستند دستور حركت صدها گردان ارتش و سپاه را صادر كنند و طبیعتاً تحت هر شرایطی باید عكسها روی میز فرماندهان قرار میگرفت.