تاریخ كردستان در 8 سال دفاع مقدس از فراز و نشیبهایی برخوردار است كه در دل آن سلسله عملیاتهای منظم سال 1366 اهمیت به سزایی دارد.
درباره كتاب جاده بهشتیان:
از جمله عواملی كه موجب شد بسیاری از مناطق كردستان پس از سالها ظلم و ستم امنیت خود را بازیابد، اقدام وسیع مهندسی جنگ جهاد سازندگی در مناطق كوهستانی كردستان بود كه توانست پای بسیجیان را تا مرتفع ترین قلل- حتی در سرمای زمستان- باز كند و آنها را بر بام كردستان مستقر سازد.
بام كردستان روایتی دیگر از سنگرسازان بیسنگر است كه نویسنده طی روزهای حضور در این عملیات به نگارش درآورده است و به مناسبت یادواره سرداران شهید جهاد سازندگی و شهدای استان تهران منتشر میشود.
در بخشی از كتاب جاده بهشتیان می خوانیم:
هنوز اثری از تسلیم در او دیده نمیشد. وقتی دو نفر به كمكش آمده بودند كه او تصمیم خود را گرفته بود.
پاسدار برای لحظهای دست قطع شده را رها كرد و یكی از عصاها را گرفت كه بلند شود، اما نتوانست تعادل خود را حفظ كند. عصا را به طرفی پرت كرد و مجدداً مچ دست قطع شده خود را از زمین برداشت. دی یك لحظه گفت «یا علی» و سپس روی یك پا ایستاد.
چند بار اُفت و خیز كرد تا توانست تعادل خود را روی یك پا حفظ كند و لبخندی در چهرهاش نقش بست. انگار سر از پا نمیشناخت. شاید از اینكه با یك پا و یك دست هنوز میتوانست سر پا باشد، خوشحال بود و شاید از اینكه در آخرین لحاظت توانسته بود بر یأس و نا امیدی غلبه كند، راضی و خرسند شده بود.
با انفجار چند گلوله خمپاره در اطرافش، نگاهی به پایین قله كه چند آمبولانس ایستاده بودند، انداخت و سپس همان یك پا را از زمین كند و حركت كرد.