كتاب خار و میخك رمانی جذاب است كه توسط شهید یحیی سنوار در دوران حبس طولانی اش در زندانهای اسرائیل نوشته شده است. خار و میخك یك اثر داستانی است اما روایت غزه است. غزهای با دردی عمق چند دهه، غزهای با خاطرات اشك، غزهای با زندگی گروهی در یك ارودگاه اجباری بزرگ.
كتاب یحیی سنوار اما روایت دیگری نیز دارد و آن ستایش روح پایدار غزه است. شهید سنوار در سالهای تاریك اسارت، زیر سایهی زندانهای دژخیمان قلم بر دست گرفته و داستانی واقعی را بر گوش جهان زمزمه میكند. یحیی در این كتاب از خار میگوید، خاری كه نماد درد و غم و دوری است. و از میخك، به نشانهی شادی و موفقیت است. آری غزه امروز در میان خار بمباران رژیمی سفاك، دل به میخكهای امید خوش كرده است.
شهید یحیی سنوار در مقدمه كتاب میگوید:« هر چیز دیگری در این كتاب، كاملا واقعی است؛ یا آن را زیستهام و یا بسیاری از این رویدادها را از زبان كسانی كه خود و خانوادهها و همسایگانشان در طول دههها در سرزمین عزیز فلسطین تجربه كردهاند، شنیدهام و دیدهام.»
در میانه داستان این كتاب، یحیی سنوار از خانواده های آواره فلسطینی میگوید كه به اجبار تن به انتخاب سخت كار كردن برای اسرائیل میدهند. البته برخی این عمل را برای بهبود شرایط حداقلی زندگی خود و خانوادشان معقول دانستهاند اما برای برخی این عمل كاری جز خیانت نیست.
شهید یحیی سنوار اما عاقبتی مشابه تمام سربازان قدس دارد. آری شهادت. آن هم در نبردی مردانه در میانه میدان جنگ علیه تاریكی مطلق. تصویر شهادت شهید سنوار اما غبطهای بر دل هر عاشق آزادی خواه در جهان انداخت.