تهیه‌كننده سینما و تلویزیون مطرح كرد: عامل عقب‌ماندگی سینمای مقاومت در ایران، نبود نقشه‌راه است/ نگاه كمی بر كیفی در سینما غلبه كرده است

پرویز فارسیجانی مدرس دانشگاه، نویسنده، محقق و از اندیشمندان و صاحب‌نظران هنر هفتم در مصاحبه با برنامه «مثنوی حماسه» رادیو مقاومت درباره راهكارهای ارتقای وضعیت سینمای مقاومت در ایران، اظهار كرد: باید تاسف خورد كه در جبهه مقاومت باوجود توفیقات بسیار زیاد در جبهه نظامی و امنیتی، هنوز نتوانستیم به بالندگی و توفیق در حوزه فرهنگ و هنر برسیم.
وی با اشاره به چرایی این مطلب گفت: حوزه فرهنگ و هنر چند صد برابر مظلومیت مقاومت در جهان امروز و جهان اسلام، مظلوم است و این میراث تلخی است كه سال‌ها به دوش كشیده‌ایم و نتوانستیم جریان سینمای مقاومت را در سینمای ایران رشد دهیم و به جبهه قوی برسانیم.
تهیه‌كننده و نویسنده كشورمان، غفلت و كم‌كاری مدیران، هنرمندان، متفكران، اندیشمندان و نهادهای متولی حوزه مقاومت را عامل وضعیت نامطلوب سینمای مقاومت در ایران دانست و افزود: متأسفانه در رشته‌های سینما و هنر هیچ یادی از سینمای مقاومت نمی‌شود و خبری از برگزاری نشست و همایش و كرسی آزاداندیشی برای دانشجویان و اساتید دانشگاه‌ها در این زمینه نیست.
فارسیجانی با بیان اینكه دانشگاه‌های هنر نسبت به جریان سینمای مقاومت ساكت هستند، گفت: ما بعد از اینهمه ‌سال، هنوز در زمینه سینمای مقاومت كارنامه درخشانی نداریم و فقط به سینمای مستند در حوزه مقاومت ورود كردیم كه آن هم در حد بسیار اندك و ضعیف است.
این مدرس دانشگاه با تاكید بر اینكه اصلی‌ترین عامل عقب‌ماندگی و دورماندن سینمای مقاومت در ایران، نبود یك نقشه راه در مورد سینمای مقاومت است، افزود: صنعت سینمای انقلاب نیز همچنان برزمین‌ مانده و بعد از 46 سال از پیروزی انقلاب، شرمنده شهدا و بزرگان مؤثر در جبهه هنر انقلاب اسلامی هستیم.
فارسیجانی ادامه داد: از حوزه هنری، سپاه، بسیج، بنیاد مستضعفان و شهرداری و بسیاری از نهادهای دیگر كه هیچ جایگاهی برای نوشتن یك سند در حوزه سینمای مقاومت قائل نیستند و به آن فكر هم نمی‌كنند انتقاد و گلایه می‌كنم.
وی با اشاره به تفاوت‌ها و شباهت‌های سینمای دفاع مقدس و سینمای مقاومت بیان كرد: سینمای دفاع مقدس و سینمای مقاومت در دو جبهه دشمن‌شناسی و دشمن‌ستیزی با هم اشتراك دارند اما متأسفانه نسل جدید و امروزی نمی‌داند كه دشمنان چگونه و چرا با ایران دشمنی كردند و ما در این عرصه چگونه در مقابل همه دشمنان جنگیدیم و دفاع كردیم و اجازه ندادیم حتی یك وجب از خاك كشورمان به دست دشمن بیفتد.
نویسنده و محقق كشورمان ادامه داد: اكنون هم در حوزه سینمای مقاومت، هنوز برخی افراد در شناخت دشمن به‌قدری ضعیف هستند كه نمی‌دانند دشمنان ما در حوزه مقاومت چه كسانی هستند و برای دشمنی از چه شیوه‌هایی استفاده می‌كنند.
فارسیجانی با بیان اینكه ما در بینش حوزه سینمای دفاع مقدس و مقاومت مشكل داریم و هنوز نتوانستیم تفاوت جنگ و دفاع را برای مخاطبان به‌ویژه جوانان تبیین كنیم، گفت: ما در سینمای دفاع مقدس فقط نشان دادیم كه مخالف جنگ هستیم و آن را یك افتخار می‌دانیم و این مسئله را برای جوانان تبیین نكردیم كه ما ضدجنگ بودیم و دفاع مقدس انجام دادیم.
فارسیجانی یكی از تفاوت‌های سینمای دفاع مقدس و سینمای مقاومت را در مرزهای جغرافیایی آنها دانست و افزود: مرزهای جغرافیایی در حوزه مقاومت از فلسطین اشغالی شروع می‌شود و تا ایران اسلامی ادامه پیدا می‌كند. ما در این حوزه مرز بسیار بزرگ و گسترده‌ای داریم كه دشمن با كشور ما، لبنان، فلسطین، سوریه و حتی یمن در حال جنگ است و این جبهه با جغرافیای دفاع مقدس قابل ‌مقایسه نیست.
مدرس دانشگاه و یكی از صاحب‌نظران سینما ادامه داد: تفاوت دیگر سینمای دفاع مقدس با سینمای مقاومت این است كه امروز هنرمندان و مدیران فرهنگی و هنری ما نسبت به سینمای مقاومت ساكت هستند و به‌اندازه‌ای كه در جبهه نظامی كار می‌شود در حوزه هنر و سینما خبری نیست. سازمان سینمایی و حوزه هنری و دیگر نهادها هنوز نتوانستند چشم‌اندازی برای سینمای مقاومت ترسیم كنند.
فارسیجانی از گلایه‌های مقام معظم رهبری نسبت به نبود راهبرد در حوزه سینمای دفاع مقدس و سینما مقاومت اشاره كرد و تصریح كرد: مقام معظم رهبری فرمودند كه دشمن برای رسانه سینما، برنامه‌ریزی دارد اما ما در برنامه‌ریزی‌های داخلی هیچ ظرفیتی برای مقابله با طرف مقابل ایجاد نكردیم.
وی افزود: یكی از اتفاقات تلخ بعد از چهار دهه در سینمای ما این است كه نگاه مدیران بیشتر به سمت گیشه سینما معطوف شده و نگاه كمی‌گرایی بر نگاه كیفی‌گرایی غالب شده؛ درصورتیكه ما در این حوزه نیازمند یك جبهه قوی و جهادی و انقلابی هستیم كه بتواند باور كند همانند جنگ سخت باید به سینمای مقاومت بها داد.
فارسیجانی در مصاحبه با رادیو مقاومت تأكید كرد: هنرمندان باید آتش‌به‌اختیار و با دست‌ خالی به این عرصه ورود كنند اما متأسفانه به جز تعداد اندكی از هنرمندان انقلابی شاهد این روحیه در بقیه هنرمندان كشورمان نیستیم.