نویسنده و راوی سفر به لبنان بعد از شهادت سید حسن نصرالله معتقد است، مهمترین پیام سفرنامه، روایت تابآوری و مقاومت عجیب مردم لبنان است كه امیدواری بر حزن غلبه داشت.
محسن حسنزاده، نویسنده جبهه مقاومت در مصاحبه با برنامه «مثنوی حماسه» رادیو مقاومت اظهار كرد: از سال 1388 وارد حوزه نویسندگی شدم و عمده كتابهایی كه چاپ كردم مربوط به دهه نود است. اخیراً هم در سفری كه به لبنان داشتم ضمن گفتگو با شخصیتها و مردم لبنان بخشی از وقایع لبنان را روایت كردم.
وی افزود: حوزه هنری برای اعزام راوی به كشور لبنان به من پیشنهاد كرد كه بلافاصله پس از شهادت سید حسن نصرالله برای نوشتن روایتهای فوری از آنچه كه در لبنان میگذشت، وارد فضای پرالتهاب لبنان شدم و با شخصیتهای لبنان گفتگو كردم.
نویسنده جبهه مقاومت با بیان اینكه فضای لبنان بعد از شهادت سیدحسن نصرالله یك فضای حزن آلود و ناامیدی نداشت، گفت: مردم لبنان ابتدا شهادت سید حسن نصرالله را نمیپذیرفتند و جامعه باور نكرده بود كه این اتفاق افتاده و به همین دلیل هم امیدواری بر حزن غلبه داشت.
حسن زاده خاطرنشان كرد: در مدت 63 روز كه در لبنان مستقر بودم به شمالیترین تا جنوبیترین نقاط لبنان سفر كردم تا ارزیابی دقیقتری از شرایط این كشور داشته باشم. در حال حاضر نگارش این سفرنامه تقریباً به پایان رسیده و در روزهای آینده تكمیل خواهد شد و امیدواریم تا ایام برگزاری نمایشگاه كتاب به چاپ برسد.
وی از ملاقات و گفتگو با آیتالله سیدعیسی طباطبایی از علمای بزرگ لبنان و شیخ كاظم یاسین از تاریخپژوهان برجسته لبنان و پدر معنوی بچههای حزبالله در این سفرنامه خبر داد و تصریح كرد: سعی كردم در این سفرنامه یك نگاه امتی داشته باشم تا علاوه بر مخاطب ایرانی و لبنانی، مخاطبان دیگر و هر انسان حقطلب در كره زمین این سفرنامه را بخواند.
نویسنده كتابهای «راستی دردهایم كو»، «لبخندی به رنگ شهادت» و «به خدای درختان انجیر» درمورد مهمترین پیام سفرنامه خود به لبنان گفت: مهمترین پیام این سفرنامه، روایت تابآوری و مقاومت عجیب و غریب مردم لبنان كه تحت فشار بسیار زیادی قرار گرفته بود و پیام دیگر هم اینكه فضای جامعه ما از مسائل مرتبط با جنگ و جهاد دور شده و نیاز داریم بدانیم كه این جنگ، جنگ همه ماست و خود را در این فضا تصور كنیم و آمادگی كسب كنیم.