از صحرای مناست؛ یا از غارِ حرا

حسین جان شكرِ خدا؛ قبولم كردی آقا…

بال و پرم؛ تاجِ سرم

چهل روزه كه درمون نمیشه، دردم

زندگی بعد تو عذابه؛ رو دستِ من جای طنابه

ای حریمت؛ رشكِ رضوان

كعبه ی اهل ولایی؛ خوش به حالت كربلا

اخترِ من؛ هلالِ من، ماه من

كربلا پای پیاده، چقدر می چسبد!