به گزارش پایگاه خبری رادیو مقاومت و به نقل از خبرگزاری فارس؛ حنیف غفاری در یادداشتی نوشت: هرلحظه بر تعداد شهدای مظلوم جنایت رژیم اشغالگر در اردوگاه جبالیا افزوده می‌شود. این فاجعه بار دیگر عمق دنائت و خباثت رژیم اشغالگر قدس و‌ حامیان غربی آن را به اثبات رسانده است. در رمزگشایی از این جنایت نكاتی وجود دارد كه نمی‌توان به سادگی از كنار آنها گذشت.‌

نخست این‌كه رژیم اشغالگر قدس طی روزهای اخیر در مدیریت صحنه نبرد با رزمندگان مقاومت فلسطین با بحران مواجه شده و چنانچه منابع امنیتی در تل‌آویو و واشنگتن اذعان كرده‌اند عملیات زمینی صهیونیست‌ها در غزه ناكام مانده است. در چنین شرایطی رژیم اشغالگرقدس با بمباران اردوگاه جبالیا در صدد تمركززدایی افكار عمومی دنیا نسبت به شكست محض خود در عملیات زمینی غزه بر آمده است. به عبارت بهتر، كودك‌كشی جدید دسته‌جمعی صهیونیست‌ها محصول خشم و ناتوانی آنها در ادراك صحنه نبرد است. دومین نكته، مربوط به شرایط صحنه نبرد پس از بمباران اخیر اردوگاه جبالیاست. بی‌شك حماس و رزمندگان مقاومت انتقامی قاطعانه و هدفمند (نسبت به جنایت جدید صهیونیست‌ها) را در دستور كار خود قرار خواهند داد و در عین حال، اجازه نخواهند داد این حادثه به بر هم ریختن موازنه نبرد زمینی به سود صهیونیست‌ها منجر شود. به عبارت بهتر، حماس نه تنها انتقام چنین جنایتی را از تل‌آویو خواهد گرفت، بلكه ابعاد روانی و فرامتنی میدان نبرد را نیز به سود جبهه مقاومت مدیریت خواهد كرد. بنابراین، صهیونیست‌ها به هدف اصلی خود از این جنایت كه همان دفرمه كردن توان میدانی مقاومت است نخواهد رسید و در مقابل، خود را در معرض انتقامی سخت و غیر قابل تصور خواهد دید! نكته سوم، مربوط به نقش سازمان ملل متحد، خصوصا دبیر كل و شورای امنیت در تحقق این جنایت است. آنچه صهیونیست‌ها در نوار غزه به صورت عامدانه به آن مبادرت می‌ورزند، نوعی نسل‌كشی سیستماتیك است كه حادثه بیمارستان المعمدانی و بمباران اردوگاه جبالیا دو مصداق عینی آن محسوب می‌شوند. مخرج مشترك هر دو جنایت صهیونیست‌ها، انقعال سازمان‌های حقوق بشری و بین‌المللی در قبال پیشگیری از این حوادث و اقدامی قانونی و تاثیرگذار در قبال آنها بوده است. فاجعه بار خواندن حادثه بیمارستان المعمدانی از سوی آنتونیو گوترش، دبیر كل سازمان ملل متحد نتوانست از وقوع دوباره كودك‌كشی صهیونیست‌ها (این بار در جبالیا) جلوگیری كند. سؤال اصلی اینجاست كه سازمان ملل متحد چه زمانی حاضر می‌شود از ساز و كارهای تنبیهی خود علیه رژیمی كه رسما دست به كودك‌كشی در غزه می‌زند، استفاده كند؟! آیا مداخله بشردوستانه جهان و سازمان ملل متحد (به سود كودكان غزه) در قبال یك جنایت و نسل‌كشی تمام عیار حداقلی‌ترین اقدامی نیست كه باید در قبال رژیمی متوحش صورت داد؟ طنز تلخ ماجرا اینجاست كه تفسیر این مداخله بشردوستانه بر عهده آمریكا، انگلیس و فرانسه به عنوان سه كشور اصلی حامی نسل‌كشی در غزه است! دیگر كمترین شبهه‌ای وجود ندارد كه ساختار سازمان ملل متحد، متعلقات و روند تفسیر قوانین آن باید به سود انسانیت، مدنیت و صیانت واقعی از حقوق بشر تغییر یابد...