داوودی: ارزش مردم ما به اندازه منزلت مكتب ما است

به گزارش رادیو مقاومت، علیرضا داوودی كارشناس مسائل راهبردی رسانه در برنامه عصر مقاومت گفت: چند روز پیش در بلندی های جولان یادبودی را توسط برادران حزب الله در لبنان رونمایی كردند كه جهت اشاره حاج قاسم رو به اراضی اشغالی بود.

وی ادامه داد: پرسیدم كه چرا حاج قاسم با انگشت اشاره به سمت كجا اشاره می‌كند؟ در پاسخ گفت: ما كه نمی توانیم حاج قاسم را برگردانیم او به بهترین آرزو و عالی ترین درجه رسید.اما متعهد بودن به تعهدات ایشان چیز دیگری است. گفتم نقش شما چیست؟ گفت ما وفاداران به متعهدان به تعهدات حاج قاسمیم.

داودی افزود: گفتم متعهدان چه كسانی هستند؟ گفت تمام شهدا اوج متعهدان به تعهدات حاج قاسم نسبت به آرمانش هستند. این اصلا در همایش و اهدای تندیس نمی گنجد. این مراسم ها خوب است و نگهداشتن یاد و خاطره شهدا كمتر از شهادت نیست اما به شرطی كه محصور در همایش و رزمایش نشود.

وی ادامه داد: ما ابتدا باید تعهدات حاج قاسم را بشناسیم. شناخت تعهدات ایشان یعنی شناخت علقه ها و وابستگی های یك فرد به مكتبی كه در آن بزرگ شده و بعد خودمان را متعهد به انجام تعهدات چه در زمان حیات و چه در زمان مماتش بدانیم و به نقطه ای برسیم كه بگوییم با تمام كارهایی كه برای این مكتب كردم اما هنوز نتوانستم به این تعهد جواب دهم و من تازه به مرحله وفاداری رسیدم. به نظرم این مفهوم عظمت بیشتری نسبت به كارهای روزمره دارد و این دو وجه دارد.

این كارشناس راهبردی ادامه داد: وجه اول آن فردی است كه باید این تعهد را ایجاد كند. حاج قاسم در مكتبی زیست كه این مكتب تعهد را به كفایت ایجاد كرده و بر هیچ كسی هم پوشیده نیست و هیچ كسی هم نمی تواند بگوید من نمی دانم.

وی ادامه داد: جنس و فرم متعهد بودن به این تعهد نیز كاملا مشخص است. حفظ جان مردم یك تعهد است. صیانت با تمام ابزار ها، از تمام گزاره هایی كه حفظ جان مردم را می كنند شمای متعهد را می سازند. قدم برداشتن در مسیر حكم به آن تعهد میزان وفاداری شما را می رساند.

وی افزود: این صحبت من را در كنار قصه وا‌كسن كرونا در ایران بیاورید و بسنجید‌. ما دو نوع تعهد، متعهد و وفادار داریم: تعهد مقاومتی و تعهد ضدمقاومتی، متعهد مقاومتی و متعهد ضد مقاومتی، وفادار به مقاومت و وفادار به ضد مقاومت. صراحتا می گویم جریان نگاه تفكر و كلامی كه آمریكایی ها و اروپایی ها خودشان می گویند واكسن جواب نداده یا اگر جواب داده برعكس جواب داده بعد یك عده در داخل كشور ما خودشان را هلاك می كنند كه وفادار و متعهد باشند به آنچه كه خودش تعهدی در صیانت از جان مردم ندارد.

وی ادامه داد: وقتی راجع به مقاومت صحبت می كنیم باید بدانیم این سه عرصه تعیین كننده است. برگزاری همایش خیلی خوب است به شرط آنكه گفتمان را در حوزه مقاومت تبدیل به گفتار در گفت و گوی بین آدم ها كند و اگر از دل این گفت و گو اقدامی انجام نشود به مرگ جاهلی مرده است.

داودی ادامه داد: حاج قاسم در همه جبهه های مقاومت حضور فیزیكی داشت اما این حضور فیزیكی اگر بدون حضور قلب بود، اخلاص حاج قاسم جلوتر از خودش حركت نمی كرد. در جریان مقاومت گم نامی اصل است این مبنای اخلاص و حضور قلب است. حضور قلب داشتن به این راحتی ها نیست و اگر شما بخواهید متعهد به آرمان های مقاومت باشید حضور جسم یك فراز است، حضور قلب یك فراز است و این دو برای شما اقدام بر مبنای اخلاص را ایجاد می كند. پس اگر در همایش نشستیم به خاطر اینكه در همایش نشسته باشیم فاز اولش خوب است چون یادی را گرامی می داریم اما در اینجا باید حضور قلب را جست و جو كنیم.

این تحلیل گر افزود: ستارخان و باقرخان هم جزو شهدای ملی هستند و عبارتی می گوید عكس شهدا را می بینیم و عكس شهدا عمل می كنیم. عكس شهدا را دیدن حضور جسم است و عكس شهدا عمل كردن فقدان حضور قلب است. پس یعنی اینجا یك چیزی با چیز دیگر ن
هماهنگ نیست و آنهم متعهد بودن و وفاداری است وگرنه شما از صدر اسلام نگاه كنید با نگاهی ملی گرایانه و ایدئولوژیكی نگاه كنید می بینید این كشور شهدای زیادی داده است. شهدای تبریز، امیركبیرها، شیخ فضل الله نوری و ... همه اینها یك حرف زدند و یك مبنا دارند و آنهم اینكه به تعهدی كه مكتب ایجاد كرده متعهد و وفادار باشید و این افراد نشانه عمل به تعهد بودند و نماد و اسطوره شدند.

وی بیان داشت: اگر شما تعهد را شناختید و متعهد و وفادار بودید و اقدام كردی شما خودت تقویم سازی. مهمترین نكته این است كه اگر شما به نازل ترین نتیجه اش كه ثبت در تاریخ برای راهنمایی نسبت به خروج از جاهلیت هم تلقی شود، گام یك اش ایجاد یك راهنما است برای افرادی كه می خواهند بدانند و به سمت فضای تعهدی كه ایجاد كردند بروند.

وی افزود: حاج قاسم می گوید روی سنگ مزارم بنویسید سرباز و این اوج یك وفادار متعهد به تعهدات مكتبی است. وقتی راجع به مردم صحبت می كنیم دقت كنیم درباره چه كسانی صحبت می كنیم. ما درباره مردمی صحبت می كنیم كه عزیزترین هایشان را در راه تعهد و اثبات متعهد بودنشان دادند.

داودی در ادامه افزود: وقتی درباره واكسن صحبت می كنیم داریم درباره صیانت از مردمی صحبت می كنیم كه وجودشان وفاداری؛ متعهد بودن و تبیین تعهدات است و نباید با این مردم مثل مردم آمریكا و اروپا صحبت كنیم و این مردم ارزش و قدرشان به اندازه منزلت مكتب است.

وی در ادامه عنوان داشت: هیچ قدمی در راه مقاومت كوچك نیست. هر كسی كه در این راه قدم برمی دارد بزرگترین كار را انجام می دهد. اساسا هر فردی موظف به انتخاب است كه به اندازه شعاع توانمندی اش یا در جبهه مقاومت حركت كند یا قطعا در مقابل مقاومت است. هنرمند شاعر است شعر بگوید نقاشی بكشد نت كوك كن است بازیگر است بازی كند و هرچه می تواند و به اندازه شعاع توانمندی مان، وفاداری مان به متعهدان به تعهد در مقاومت را نشان دهیم و همین كفایت می كند. شما به اندازه شعاع قدم بردار و به اندازه قطر وجودت به شما می دهند. اساسا نقد حساب می كنند نه نسیه!

داودی در ادامه گفت: نگاه نكنید می گذارند یا نمی گذارند، ارزش و منزلت شما به میزان می خواهم یا نمی خواهم تعیین می شود‌. برای مثال من هنرمندم چون طیفی با سیستم انقلاب مشكل دارند من هم به خاطر عافیت به آن حوزه ورود نكنم، نمی شود كه! هنرمند كسی است كه روحش را با تخصص خودش معامله می كند نه با نیازها و فشارهای دیگران. تخصص هنرمند متعهد بودن به هنرش است و هنر تعهد داشتن عالی ترین مرتبه هنرمندی است. وقتی مقاومت به زبان هنر ترجمه می شود عمق و پایداری اش نیز بیشتر می شود. هنر ماندگاری می آورد پس بدانید اگر ماندگار نیست بدانید هنر نیست و هنرمند هم هنرمند نبوده است. حاج قاسم هنر تبدیل حرف به عمل را چنان تصویر كشید كه تا ابد ماند، شهید حججی؛ ستارخان، میرزا كوچك خان، فضل الله نوری تصویری كه كشیدند در ذهن مردم ماندند و اینها هنر تصویر كردن حرف به عمل را داشتند. خالصانه و بر اساس تعهدات انقلابی. حالا هر فردی بر اساس فرم بندی كه در زمان خودش داشت. پس اگر نماند و اثری باقی نمانده قطعا هنر هنر نبوده یا هنرمند، هنرمند نبوده است.

انتهای پیام/