سیاست وزیر امنیت داخلی رژیم صهیونیستی در تشدید تسلیح سكنه فلسطین اشغالی از یك سو سبب افزایش تولید و واردات سلاح میشود و از یك سو ازدیاد حوادث امنیتی. سوال این است كه این سیاست، امنیت داخلی رژیم را میتواند افزایش دهد؟
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رادیو مقاومت و به نقل از خبرگزاری فارس، طوفان الاقصی كه در هفتم اكتبر (15 مهر) آغاز شد، چند جنگ دیگر نیز در اسرائیل به راه انداخت. یكی جنگ سیاسی و قدرت در میان سیاستمدارانی كه در پی كلهپا كردن جناح راست به نخست وزیری نتانیاهو بودند و جنگ دیگر كه هنوز صدایش خیلی بلندنشده، آشفتگی امنیتی داخلی است.
ایتمار بن گویر وزیر امنیت داخلی سه روز بعد از شروع طوفان الاقصی (دهم اكتبر) از كمپینی خبر داد برای تسلیح ساكنان اسرائیل. بن گویر، وزیر جنجالی، خبر از خرید ده هزار قبضه سلاح برای مسلح كردن ساكنان شهركها برای «دفاع از خود» خبر داد. بهانه بن گویر جور شده بود. او در مرحله اول وعده خرید چهار هزار قبضه تفنگ ساعر (ساخت داخل) خبر داد و بسرعت آن را به همراه تجهیزات جانبی مثل كلاه و جلیقه وغیره توزیع كرد.
بن گویر مدعی است با این كار در پی افزایش امنیت برای ساكنان اسرائیل در مقابل حملات فلسطینیهاست. فلسطینیهایی كه در واكنش به جرایم تلآویو، اقدام به عملیاتهای فردی در جامعه اسرائیلی میكنند.
یك ماه بعد، روزنامه اقتصادی كالكالیست اسرائیل خبر داد، شمار درخواستهایی كه در سایت وزارت امنیت ملی برای دریافت سلاح ثبت شده، به 190 هزار نفر رسیده است. از هفتم اكتبر هم 31 هزار مجوز سلاح فردی جدید از این وزارتخانه صادر شده است.
سوال این است كه با افزایش تسلیح سكنه فلسطین اشغالی امنیت برای آنان افزایش مییابد یا در كنار آن برادركشی صهیونیستها هم زیاد خواهد شد. نمونه تازه آن، عملیات استشهادی برادران نمر (مراد و ابراهیم النمر) در شهرك راموت در ورودی شمال غرب قدس بود كه سه نفر تلفات گرفت. اما این عملیات یك تلفات دیگر از نوع برادركشی صهیونیستها هم داشت.
ماجرا –طبق روایت روزنامه یدیعوت آحارونوت- به این شكل است كه وقتی این دو برادر فلسطینی مشغول شلیك بودند، یك آقای وكیل مسلح به نام «یووال كاستلمن» وارد معركه میشود و ضمن دویدن، به دو برادر فلسطینی شلیك میكند. نیروهای اسرائیلی او را كه از سوی دیگر در حال شلیك بود، از عوامل حادثه تلقی میكنند و هدف میگیرند.
كاستلمن كه در حال دویدن به سمت حادثه است دستان خود را بالا میبرد به نشانه تسلیم و حتی پیراهن خود را بالا میزند تا نشان دهد كه كمربند انفجاری ندارد. او حتی فریاد میزند «كارت شناسایی مرا چك كنید. من یهودی هستم» اما سربازان اسرائیلی بدون توجه به فریادهای او، شلیك میكنند و یكی از گلولهها فك وكیل مسلح را میشكافد و صدایش خاموش میشود. او به بیمارستان منتقل شد اما در نهایت و در نتیجه مسلح بودن خودش، با برادركشی صهیونیستها یك روز قبل از سالروز تولدش از پای در آمد و روز تولدش در قبرستان كریات تبعون دفن شد.
خوب این فقط یك نمونه و البته شروع امنیتی است كه بن گویر برای آن تلاش میكند و كیست نداند كه افزایش تجارت سلاح در اسرائیل چه سودی اقتصادی خواهد داشت.
بن گویر از هفتم اكتبر به این سو، دهها تیم امنیتی از میان ساكنان اسرائیل تشكیل داده و ده هزار قبضه سلاح خریداری و میان كسانی كه قبلا در ارتش خدمت كرده اند، توزیع كرده است. روزنامه كالكالیست در این خصوص گزارش كرده كه یوسی داگان رئیس شورای شهركهای شمال كرانه باختری درخواست خرید 200 تفنگ از تفنگهای ساخت اسرائیل داده. همچنین این روزها، میزان تولید سلاح شركتهای اسرائیلی افزایش پیدا كرده و بر خلاف اینكه قرار بوده بهای سلاح افزایش نیابد، اما قیمت هر كلت كمری از 3 تا 4 هزار شِكِل (775 تا 1033 دلار) شده است. ذكر این نكته نیز در خصوص سود سرشار واردات سلاح برای بن گویر و تیمش خالی از لطف نیست كه 98 درصد سلاحهای اسرائیل وارداتی است و فقط دو درصد آن در داخل تولید میشود.
آیا این سیاست بن گویر امنیت را در فلسطین اشغالی بیشتر خواهد كرد؟ میشود از یك سو سیاستهای نژادپرستانه و تحریك مردم عرب در فلسطین اشغالی را تشدید كرد و از سویی دیگر با افزایش تسلیح یهودیان آن را پاسخ داد؟ شاكد كاستلمن برادر وكیل مسلحی كه پنجشنبه با گلوله نظامیان اسرائیلی كشته شد ضمن انتقاد از كشته شدن برادرش گفت، برادرم بسادگی كشته شد... سوالی كه مطرح است این است كه چطور سلاح حمل كنیم و دستورالعمل شلیك چیست. آنهایی كه میگویند شهروندانی كه در استفاده از سلاح مهارت دارند باید بخشی از دفاع از میهن باشند، به این سوال پاسخ دهند كه چطور باید اجازه دهیم از این مسئله استفاده شود؟».
موشه كاستلمن پدر این وكیل مسلح نیز به یدیعوت آحارونوت گفت، «نباید این اتفاق میافتاد. البته سربازان هم به شكل صحیح عمل كردهاند. من هم خودم سلاح شخصی دارم اما از الان دیگر نمیدانم چطور باید از آن استفاده كنم. اگر دیدم كسانی دارند امنیت ما را به خطر میاندازند، احتمالا من دیگر خودم را دخالت نمیدهم».
این سردرگمی كه این صهیونیست از آن حرف میزند، ابتدای كار است. این وضعیتی است كه بن گویر به اسم امنیت، تشدید كرده و بخش سود اقتصادی آن البته الان هنوز بارز نیست. همین حادثه حتی سبب شد تا مواضع بن گویر تقویت شود. زیرا بنیامین نتانیاهو نخست وزیر پنجشنبه گذشته اعلام كرد كه «كار دو سرباز و یك شهروندی را كه بسرعت وارد عمل شدند، ارج مینهم. دولت به ریاست من توزیع سلاح میان شهروندان را ادامه خواهد داد. این اقدام اثرگذاریاش را بارها و بارها در جنگ علیه تروریسم مرگبار، ثابت كرده است».
بن گویر این سیاست را ادامه خواهد داد و باید منتظر شد و دید كه این سیاست جنجالی، امنیت جبهه داخلی رژیم صهیونیستی را افزایش خواهد داد یا برادركشی صهیونیستها را.